Maruhubi

Jeeej! Eergister ben ik weer aangekomen in mijn geliefde Zanzibar. Uiteraard ging niks zoals gepland. In de boot kwam een meisje, Karina uit Slowakije, naast me zitten om te vragen of ik d'r kon helpen en of ik Zanzibar 'n beetje kende. Nouja ik ben hier in principe vaker geweest :) dus dat kon ik natuurlijk wel. Ze was niet zo slim geweest en had geen hotel geboekt..in het paasweekend. Dan is alles hier volgeboekt en ze kende het hele eiland niet. Toen had ik d'r maar meegenomen naar Maruhubi om later met haar 'n hotel te zoeken in de stad. Het was heerlijk om weer terug te zijn! M'n Swahili was gelukkig ook in een klap weer teruggekomen en de nieuwe manager in Maruhubi, Juma, is ook ontzettend aardig. Toen bleek dat ik in mijn oude kamer mocht logeren, een enorme kamer met 2 bedden had ik maar tegen Karina gezegd dat ze wel hier kon logeren aangezien ik toch plek zat had en ik ook maar alleen was. Die avond moest ik natuurlijk gelijk naar de avondmarkt. Eerst uiteraard Hania opgehaald. Samia woont nu bij d'r opa en oma meestal is dat aan voorbereiding op het uithuwelijken dus dat was wel even schrikken. Ik weet ook niet precies hoe en wat maar dat schijnt niemand te weten. Hania was wel heel verbaasd dat ik nu alweer terug was gekomen maar ze was ook heel blij zeker toen ik vertelde dat MIJN moeder nu ook kwam. Toen hebben we lekker gegeten in Forodhani, een passion colada gedronken in Livingstone en een ijsje gegeten in Amore Mio. Op dat soort avonden is het leven echt perfect. Gister zijn we met de dala dala naar Nungwi geweest. dat is een minder comfortabele rit van 2 uur waar je ongeveer 1 euro voor betaald. Wij mochten lekker voorin zitten en dan merk ik nogmaals de voordelen van het swahili. Er waren nog wat andere wazungu (blankerds) en die wilden ze eerst 10.000 shilling laten betalen (6 euro) toen heb ik daar natuurlijk even 'n stokje voor gestoken en gezegd dat het maar 2000 shilling is. Uiteindelijk heb ik de wasahili wel 'n beetje geholpen want toen hebben we ervan gemaakt dat ze 3000 moesten betalen omdat ze grote tassen hadden. Toen had ik het natuurlijk helemaal gemaakt  en kregen we onderweg gratis suikerriet, mango's en sinaasappels. Agh, dan kan je ook niet klagen. Nungwi was een beetje in het water gevallen...letterlijk want het regende 'n paar keer maar niet heel veel gelukkig en zwemmen in de regen is hier ook niet vervelend. Ik had mijn aapje (een nieuwe deze keer en hij kan niet bijten) weer terug. Deze keer heet hij WakaWaka naar het liedje van Shakira en is super cool! 's Avonds zijn we weer bij forodhani gaan eten waar ik even 'n enorme krab heb afgeslacht en opgegeten. Daarna kwamen we mijn Masai vrienden tegen. Het blijven zulke fascinerende mensen. Altijd als ze verhalen vertellen over hun cultuur ben ik weer helemaal ondersteboven. Als je dan bij Babu Chai zit met allemaal Masai en praat over 3 maanden in de bergen leven op bloed met melk ben ik toch maar blij dat wij onze melk met corn flakes eten. Karina ging vanochtend op spice tour dus ik ben maar hier gebleven omdat ik dat ook al met mama en Sjé ga doen dus dat zou dan al m'n 4e spice tour worden ofzo. Ik ben nu lekker aan het uitpakken en ga zo even aan het zwembad liggen. 
Ik kan er maar niet over uit....het toppunt van geluk moet toch ergens zijn?