Vanochtend zag het weer er weer onheilspellend uit maarja de spice tour was al geboekt dus we "moesten" wel. Om 10 uur werden we opgehaald door een busje met nog 5 andere mensen. Dit waren wat jongere, heel ongezellige Amerikanen. Als eerste gingen we naar de specerijen plantages. We hadden een gids en een aantal "assistenten" die de hele tijd meeliepen en spice watches (een soort armbanden gemaakt van bladeren), stropdassen, kettingen etc. etc. etc. maakten voor ons. Hier kregen we van alle planten te zien en te ruiken wat ze waren. Dit was wel heel leuk om nou eens te zien waar al die potjes en blikjes met specerijen nou eigenlijk echt vandaan komen.
Hierna zijn we naar een dorpje gereden waar we gingen lunchen. De lunch bestond uit Pilau rijst met kokosnoot saus met wat groenten en spinazie. Dit was ook ontzettend lekker. De volgende stop was het badhuis van de sultan. Dit was eigenlijk niet echt iets heel bijzonders gewoon een leeg gebouw waar vroeger een keer een sultan in heeft gelegen.Toen nog even 'n half uurtje op een prachtig strand en daarna naar de slave caves. Ik vind dat eng en heb het toch al 2 keer gezien dus ik was niet meegegaan. Het is wel interessant om een keer te zien maar mama en sjé begrepen wel dat dat ook geen 2e keer hoefde.
Weer terug in het hotel hadden we niet heel veel tijd want Abu stond al met smart op ons te wachten. We zouden namelijk die avond bij hem en zijn familie gaan eten. Op de heenweg hadden we geluk en hoefden we niet met de dala dala maar kregen we een lift van een schoolbus. Toen moesten we nog een kwartiertje door een klein dorpje wat Bububu heet lopen tot we aankwamen bij Abu's huis. Dit was wel heel grappig want als ik daar in m'n eentje liep waren mensen al wat verbaasd aangezien daar nooit blanke mensen kwamen maar toen daar 3 blanke vrouwen liepen waren mensen toch wel erg onder de indruk :). Bij Abu thuis werden we heel lief ontvangen door de 18- en 30-jarige zussen van Abu. Er stonden dit keer helemaal geen meubels op een tafeltje met een tv na en we werden dan ook hartelijk verwelkomd door op de grond te gaan zitten. Gelukkig was het heel schoon en was er dus ook geen probleem. Toen kwam mama ook en die was ontzettend blij ons te zien en kwam gezellig bij ons op de vloer zitten. Abu's zus had gekookt, hartige banaan met vlees, ugali (een soort bloem gekookt in water dat dan een soort rijstachtige deegbal wordt) en kokosnootsaus met een groot stuk tonijn. In Tanzania is het gewoon dat je met je rechterhand eet en dat was voor Sjé natuurlijk een beetje lastig maar gelukkig was er nog wel ergens een lepel te vinden! Na het eten was het tijd voor kadootjes. Eerst heeft iedereen (naarmate de tijd verstreek kwamen er ook telkens meer kinderen in de kamer zitten) genoten van de stroopwafels die mama had meegebracht en Sjé had een delftsblauwe kookschort gekocht voor de moeder van Abu. Hier was ze óntzettend blij mee! Ik denk niet dat ze 'm ooit zal gebruiken maar ik heb nog nooit iemand met zoveel zorg een schort op zien vouwen. Na het eten bleven we nog even aangezien de kinderen zich enorm vermaakte met de camera's en wij met een heeel lief 4-maand oud baby'tje. Na het eten zijn we met de échte dala dala naar huis gegaan. Dit vonden vooral de andere inzittenden erg grappig. En daarna zijn we lekker in het hotel gebleven en hebben we boekjes gelezen. Het was weer een heerlijke dag!!
Wil jij die tweee dochters van mij hartelijk groeten. Ze kunnen best zelf ook een stukje schrijven hoor!
Ook missen wij de foto's van je verblijf, zijn ze er niet of heb je geen tijd om ze op je site te zetten,
Dukke knus (=knuffel /kus)